Dag 19 – Page

Het einde begint langzaam in zicht te komen, maar gelukkig hebben we nog genoeg leuke dingen in het vooruitzicht.

Zoals vandaag, vroeg de wekker en naar het armzalige ontbijt hier. Een wafelmaker en een paar karige sneetjes brood. Of dit onder ontbijt mag vallen, ligt nog ter discussie. Hotelkamer is trouwens wel echt perfect! Daar moeten we dan nu ook echt van genieten, maar daar kom ik zo nog op terug.

Vandaag zijn we naar de Lower Antelope Canyon gegaan. 10 minuten rijden vanaf het hotel, dus dat was prettig. Deze canyon, waarvan ze zeggen dat hij miljoenen jaren oud is, is gevorm door het water en zand. Je loopt dan ook een gleuf in en loopt al snel meters onder de grond.

De abstracte vormen zijn adembenemend om naar te kijken. Zo hebben ze daar de Women in the wind.

Onze guide was echt een held. Hij vertelde alles over de historie en kon bij alles een interessant verhaal vertellen.

Hieronder een kleine sfeerimpressie:

Nadat we de canyon achter ons hebben gelaten, zijn we even koffie gaan halen bij de, ja ja ja STARBUCKS. Daarna een rit van ruim 2 uur naar Monument Valley. Het rijden hier is geen uitdaging, kaarsrechte wegen door een grote zandbak. Om je heen veel zand met grote rotsen die uit de grond gestampt zijn.

Aangekomen in de wildewesten uitziende woestijn, hebben we onze ogen uitgekeken. Ohja, nog even tussendoor. We hebben z’n natuurparken pas gekocht aan het begin van onze vakantie voor alle nationale parken van de USA voor een heel jaar. 80 dollar, maar dan kan je overal in.

Maar je raad het niet, je kon gewoon weer lekker entree betalen voor dit natuurpark, aangezien het niet een ‘officieel’ aangewezen gebied was. Stelletje afzetters.

Bij aankomst stond er een op een lichtkrant, only 4×4 on scenic route. Wel gezien, ook genegeerd. Niet met opzet, maar we dachten dat we een andere route reden.

Hobbelend over een weg met steentjes, zand en een flinke helling, begonnen we ons af te vragen of we wel goed zaten. Om ons heen zag ik alleen maar pickups met achterop AWD (all wheel drive).

Het werd stil in de auto, want naar beneden van zand en losliggende kiezels is geen punt, maar terug naar boven is een ander verhaal. Zeker met onze slee met alleen voorwielaandrijving.

Het is ondertussen 32 graden buiten, maar ik kan u verzekeren dat de temperatuur onder mijn oksels deze temperatuur oversteeg. Met een aanloopje, hoge toeren, veel gebonk en slippende wielen komen we terug boven aan.

Was het een goed idee, nee. Hebben we ACHTERAF gelachen, ja. Wel hebben we prachtige foto’s hier kunnen schieten.

Nadat we uitgekeken waren, zijn we weer 2 uur naar huis gereden. Nog even iets gegeten en zo lekker op het terrasje nog een potje kaarten.

Om nog even terug te komen op het hotel waar ik in het begin van deze blog over begon. Het hotel van morgen heeft in een korte tijd een heel punt verloren op zijn reviews. De ene klaagzang na de andere. Veel technische gebreken, onvriendelijk en onbehulpzaam personeel. We gaan het zien hoe het er daar echt aan toe is, maar we hebben er een hard hoofd in. Omboeken is helaas te duur aangezien ze geen waardige concurrentie hebben daar.