Ja jaa, daar zijn we weer. Gisteren avond hebben we lekker een serie gekeken op videoland. Het hotel was overigens wederom matig. We hadden de reviews gelezen voordat we er heen reden en termen als kakkerlakken, mieren en andere ongedierte kwamen regelmatig voor.
Frances was bij het horen van die reviews meteen niet blij, ze deed zelfs haar zonnebril er voor af (Petri van B&B vol liefde). Op een hoop mieren na, viel het enigszins mee.
Vandaag nogmaals Zion in, om te genieten van deze schitterende omgeving. We zijn naar het park gereden en daar met een shuttelbusje naar “The Narrows” gegaan. De 5,6 km lange hike door stromend water, met om je heen steeds nauwer wordende rotsformaties.
Het schijnt prachtig te zijn, met de nadruk op schijnt. Het was heerlijk weer, strak blauwe hemel en goed druk bij de start van de water hike. Maar een ding viel enorm op, iedereen had een wandelstok bij zich. Wij iedereen uitlachen om z’n stok, maar wie liep ons met groot gelach voorbij, de mensen met de stok.
Het water waar je door heen loopt is troebel, met daaronder kleine keien. Je kan dus niet zien waar je staat. Dus al voelend en elke stap overwegend liepen we een stukje de Narrows in. Er was een flinke stroming, door de regenval van gisteren, dus hebben wij na niet al te ver de beslissing genomen om terug te gaan.
Hieronder nog een aantal foto’s van hoe het verderop er uit zou zien. (Vanuit Google gejat)
Gisteren viel onze hike in het water, dus stonden we vandaag wederom klaar om het nogmaals te proberen. Maar je raad het niet, de hele dag strak blauwe hemel. En ik zet de auto in de P, en het begint te regenen. Nou iets of iemand wil dat we die hike niet gaan lopen.
Daarna begon de prachtige route richting de Bryce Canyon. De wit/gele rotsen veranderen in oranje/rood. Het is 2 uurtjes rijden, maar je beland in een compleet andere wereld.
Ohja, het is hier koud. We komen van bijna 35 graden, en we stappen de auto uit en het is 15 graden. Blijkbaar ligt onze slaapplaats best hoog, dus de truien en lange broeken weer uit de koffers.
Morgen gaan we nogmaals proberen om paard te rijden, mits Frances overeind blijft staan in de douche.
Tot morgen.
Oh wat jammer van de Narrows maar ook wel gevaarlijk als je niet ziet wat onder je voeten gebeurt. Met stokken hiked alles makkelijker, vooral als ze thuis op de zolder liggen zoals de mijne๐. Ik ben ze vergeten mee te nemen๐ฉ
Ongelooflijk mooi daar. Wat een uitzicht weer.
Hoop dat het paard rijden gaat lukken.
Wat een verschil in temperatuur.
Wederom geniet van een nieuwe dag.๐๐๐๐
Wat mooi daar