Dag 7 – Yosemite

Gisteren avond na het schrijven van de blog zijn we eens naar de Tacobell gegaan om iets te eten. Ook dit is, samen met de starbuck, subway en veel meer, een grote speler in Amerika.

Na heel lang wachten kwamen daar onze 3 taco’s. Lekker, maar bijzonder weinig. Ik had 30 van deze taco’s kunnen eten, gezien de magere vulling. Nooit meer Tacobell voor ons.

Vanwege de lange rit en vele indrukken vielen vroeg in slaap. Om 6 uur in de ochtend waren de oogjes dan ook weer open. Het plan kwam tot stand om de 2de volle dag, morgen dus, hier een paarden rit te doen door de prachtige omgeving hier.

Geboekt en aankleden om naar Yosemite village te gaan, de toeristische hotspot! Maar helaas, Frances viel in de douche op een ongelukkige manier op haar stuitje. Heel veel pijn ging hier mee gepaard. Naast de pijn zagen we de rest van de vakantie in het water vallen door de flinke klap die Frances maakte.

De pijn werd minder en de wil om iets te doen en niet bij de pakken neer te gaan zitten overwon. Wat heb ik toch een powervrouw<3. In de auto dan maar en gaan lopen in Yosemite village. Lopen schijnt wonderen te doen voor een pijn in je stuitje. Ook is de omgeving waar je door heen loopt verzachtend.

Ik kan niet beschrijven in woord, maar ook niet vastleggen op beeld hoe wonderschoon deze omgeving is. Je voelt je zo klein tussen de hoge rotsen en de mega lange bomen. Toch hebben we een poging gedaan om het een en ander op camera vast te leggen.

Zo reden we langs El Capitan. Een wereldberoemde bergrots die gezien wordt als het walhalla voor klimmers. Het is dan ook echt een imposant ding om te zien.

Verder hebben we de Yosemite falls bekeken. Gaaf om te zien hoe al dat water honderden meters naar beneden valt. Uiteraard heb ik de drone, geleend van Gerbrand, even de lucht in gegooid. Vanuit dit perspectief zie je al helemaal de omvang van dit gebied. Ohja, sorry nog Gerbrand, maar ik vloog met de drone een boom in. De drone is ongedeerd, mijn ego heeft wel wat rake klappen gekregen. De beelden staan binnenkort weer op m’n Instagram!

Onderweg zijn we continue op zoek naar beren geweest, maar “Ik zag 2 beren, broodjes smeren” zingen en Winnie de Pooh geluiden maken, hielpen helaas niet! Geen beren dus, maar wel herten met grote geweien van heel dichtbij.

Na een prachtige wandeling zijn we wat gaan eten en terug gegaan naar het hotel. Ohja, het paardrijden van morgen konden we afzeggen en hebben gelukkig ons geld terug gekregen.

Tijd voor een wasje. Lekker op z’n Amerikaans in een wasserette je kleding wassen. Leuk om eens te doen, maar of het er echt echt schoon van wordt….

Met een plons in het zwembad hebben we de dag afgesloten. We liggen nu in bed te zoeken naar een restaurant waar ze fatsoenlijk eten serveren. We zijn de vette happen ondertussen wel zat. Ik weet dat mn moeder dit leest, en die zal trots op me zijn ;).

Als laatst wil ik nog zeggen dat het fantastisch leuk is om te zien dat we 10 reacties hebben gehad op Frances haar vorige verhaal. Super dat jullie zo actief meelezen, waarvoor heel veel dank.

Kleine tip: gebruik altijd hetzelfde email adres bij het plaatsen van een reactie. Dan word je bij de 2de keer automagisch goedgekeurd. Bij de eerste keer krijg je een melding dat je reactie goedgekeurd moet worden. Ik moet hem dan 1 maal goedkeuren zodat je voortaan gelijk kan reageren.

---

Update later op de avond:

Tijdens het eten waren we aan het kijken welke route het beste zou zijn om vanuit Sequoia naar de Death Valley te rijden. Helaas kwamen wij tot de ontdekking dat heel de Death Valley gesloten is in verband met de extreme regenval. Hele delen zijn weggespoeld waardoor het park onbegaanbaar is geworden. Een hele flinke domper en we zijn er flink ziek van, maar nu zaak om te kijken hoe we dit gaan oplossen, want ons hotel ligt in de Death Valley.

To be continued.

Foto hierboven is van de Death Valley park rangers.