Eindelijk was het zover, vanochtend konden we ons ‘’stink hol’’ verlaten. Met veel plezier reden we hier weg. Even langs de Raley’s supermarkt en de Starbucks en toen kon onze reis naar Yosemite beginnen. Vandaag wordt echt een reis dag, want de rit zal ongeveer 5,5 uur in beslag nemen.
Ik heb de eerste 2,5 uur gereden. Ik mocht zowaar 103 mijl de weg volgen, dit is ongeveer 165km. Het eerste gedeelte was ook vooral rechtdoor, maar al snel kwamen we in de bergen terecht en begonnen de kronkelpaden. Voor het eerst had Mario de taak van fotograaf en filmpjes maken onderweg.
Na ongeveer 2 uur kwamen we aan bij de ingang van Yosemite. Dit lag op maar liefst 9945 voet hoogte, dit is ongeveer 3045m hoogte. Hier hebben we onze toegangspass voor de Nationale natuurparken gekocht.
We begonnen Yosemite met de Tioga pass. Wat is dit een adembenemend natuurgebied. We hebben onze ogen uitgekeken in deze omgeving. Hier zijn we natuurlijk een aantal keer gestopt om wat prachtplaatjes te schieten.
1,5 uur voordat we bij het hotel zouden arriveren kregen we ineens een melding in het dashboard dat er een motorprobleem zou zijn. Bij de eerste stop mogelijkheid hebben we de auto langs de kant gezet en de auto even laten afkoelen. Bij het starten van de auto stond de melding nog steeds in beeld. We voelde verder niks geks tijdens het rijden, dus zijn we doorgereden naar het hotel.
Eenmaal aangekomen in het hotel waren we blij verrast met de kamer. Hij was schoon en we mogen van een ruime kamer spreken. Hier heeft Mario gelijk contact opgenomen met de Alamo. 5 minuten hiervandaan bleek een vestiging te zitten. Hier zijn we direct naar toegereden.
De medewerker gaf aan dat dit al de 6e keer in korte tijd was dat er klanten terugkwamen met een Mazda CX30 en precies dezelfde melding. Geen punt, want we kregen een nieuwe auto. We konden kiezen uit dezelfde auto in het zwart of een Chrysler Mini Van. Deze keuze was snel gemaakt. Wij kozen natuurlijk voor de super deluxe mini van. Mario heeft de rit terug naar het hotel vol ongeloof met een big smile op z’n gezicht gezeten.
Helaas was die glimlach snel verdwenen toen bleek dat we de autopapieren waren vergeten bij het bedrijf, dus is Mario heen en weer gereden.
Het is hier inmiddels 16.15. We gaan zo nog even een plons nemen in het zwembad van het hotel. Vanavond gaan we ons opnieuw goed verdiepen in de wandelroutes van Yosemite, zodat we morgen ochtend na het halen van Starbucks koffie (je past je aan aan de Amerikaanse cultuur of niet) gelijk aan de wandel kunnen.
Maar voordat we gaan slapen, altijd even de reisblog van RobHeike.nl lezen. Wij gaan slapen met hun verhalen en zij staan op met die van ons! Lang leven het tijdsverschil van 10 uur.
Wat leuk om te lezen dat jullie genieten van deze prachtige reis.
Een hoop uitzoeken iedere keer, maar hele mooie foto’s en herinneringen maken.